Festum omnium sanctorum IV

Od wieków początek listopada to tradycyjny czas w roku, kiedy przenikają się światy żywych i zmarłych. Niezależnie od tego, jaki jest nasz stosunek do religii, to warto wykorzystać dzień Wszystkich Świętych do zadumy i refleksji nad życiem i śmiercią. Wyciszenie się, zatrzymanie na chwilę i wspomnienie o bliskich, których już z nami nie ma, jest niezwykle potrzebne. Poddając się szaleńczemu tempu życia, nie mamy czasu na wspominanie. Wybierzmy się na spacer na cmentarz. Odwiedźmy groby bliskich. Zapalmy świecę czy znicz, bo ogień  to symbol radości, prawdy, rozjaśnia wszystkie ciemne strony niewiedzy, niszczy grzech i kłamstwo. Świeca zaś symbolizuje czystość, dostojność i wieczne piękno. Płomień, który wieńczy jej szczyt, ma być drogą ku lepszemu życiu.

Gdy staniemy w tym roku nad mogiłami naszych bliskich, by wyszeptać słowa modlitwy “Wieczny odpoczynek racz im dać Panie…” i gdy zapalać będziemy kolejny znicz, oddajmy się chwili refleksji. Pomyślmy o przyszłej radości spotkania się w niebie z tymi, którzy od nas odeszli. 

Pierwszy listopada

Dzień zimny i ponury

liść suchy na ziemię pada

refleksje budzą wspomnienia

pierwszego listopada

Na grobach bliskich szeregiem

znicze i świeczek tysiące

jasnym światełkiem migoczą

podmuchem wiatru drżące

Ciepłem rąk chroń to światło

i spraw by nigdy nie zgasło

modlitwą za dusze zmarłych

niech pali się tak jasno

Niech w naszych sercach zagra

i dotknie strunę pamięci

uleci jak ptak do nieba

gdzie Bóg gdzie Wszyscy Święci.

źródło: http://www.strumienie.eu/article/329.html

Jak co roku, przygotowałam na groby moich bliskich własnoręcznie robione stroiki. Do ich zrobienia wykorzystałam sztuczne kwiaty (zdecydowanie wolę żywe, ale względy praktyczne muszą wziąć górę) oraz żywe gałązki.

Nie będę się dzisiaj rozpisywać. Wspominając tych którzy odeszli na "wieczną wachtę", pochylcie się również nad własnym życiem, które tak  szybko przemija.