Bransoletka Trollius

Ostatnio mam wrażenie, że moja czasoprzestrzeń uległa jakiemuś zakrzywieniu, znalazłam się w alternatywnej rzeczywistości, innym wymiarze, pochłonęła mnie czarna dziura, a może jak Alicja z krainy czarów, znalazłam się po drugiej stronie lustra. Nie wiem co, jak i kiedy się stało, ale czas biegnie mi nieubłaganie szybko. Ledwo rano wstanę a już jest wieczór. Mija dzień za dniem, tydzień za tygodniem.....Człowiek chciałby tyle zrobić, a doba taka krótka. Samej mi trudno 

w to uwierzyć, ale nawet koraliki poszły w odstawkę. No dobra, nie zapomniałam 

o nich, ani nie porzuciłam całkowicie, bo na to nie jestem gotowa i chyba nigdy nie będę, ale nie poświęcam im już tyle czasu co kiedyś. Mam z tego powodu wyrzuty sumienia, bo głowa pełna pomysłów, a nie ma kiedy ich zrealizować. Nie wyobrażam sobie jednak życia bez koralików. Z racji tego uciekającego czasu, wybrałam prostsze i mniej czasochłonne formy. Dziś pokażę wam bransoletkę, do zrobienia której przymierzałam się od dłuższego czasu, ale jak to zwykle bywa, był to projekt " na kiedyś".Zmobilizowałam się jednak, bo bardzo potrzebowałam bransoletki, która by mi pasowała do sukienki. Dobrałam takie koraliki i taki ścieg, by pasował, a wręcz odzwierciedlał pasek od sukienki. Takie powielenie elementów ;-). Bransoletkę wykonałam ściegiem herringbone, a dokładniej jego odmianą zwaną ndebele. Ponieważ chciałam, aby bransoletka była sztywna, naszyłam ją na kawałek filcu. Filc przykleiłam do aluminiowej bazy. Spód wykończyłam jasną ekoskórką. Zrobienie tej bransoletki zajęło mi trochę czasu, ale myślę, że efekt końcowy był tego wart. Jeśli macie ochotę samodzielnie wykonać podobną bransoletkę, to TU znajdziecie tutorial. Zapewniam was, że wygląda to tylko tak skomplikowanie. Bransoletkę robi się przyjemnie, a wasze szare komórki nie będą zmuszane do ciężkiej pracy  ;-). 

Dostaję ostatnio sporo maili z prośbą o kontynuację "Poradnika o fotografowaniu". Chyba muszę się bardziej zmobilizować, spiąć i napisać kolejną część. Troszkę czasu zajmie mi zgromadzenie materiałów, ale obiecuję, że będziecie mogły zgłębić kolejne zagadnienia tej tajemnej wiedzy. A może macie jakieś propozycje czego tym razem chciałybyście się dowiedzieć o fotografowaniu biżuterii?

Dziś taka tycia namiastka. Pozwoliłam sobie wykonać zdjęcia tej bransoletki

w różnej scenerii. Nie zawsze musi to być gładkie białe, szare czy czarne tło. Zobaczcie jak zmiana tła, wpływa na charakter fotografii.
Zacznijmy od typowej, a raczej mało typowej dla biżuterii, sesji plenerowej.....

Materiały : koraliki Toho 8/o w kolorze trans rainbow lemon, koraliki preciosa 11/o w kolorze silver lined crystal, aluminiowa baza, ekoskórka w kolorze beżowym. Szerokość bransoletki ok.3,5 cm.

Po sesji plenerowej, przyszedł czas na bardziej tradycyjną sesję.  Choć i tu, jako tło, wykorzystałam element natury, a mianowicie starą deskę. Tym razem fotografia nabrała bardziej rustykalnego charakteru.

Często przy fotografii reklamowej produktu wykorzystujemy gładkie, neutralne tło.  Najczęściej jest to tło białe i takie właśnie zastosowałam do tej fotografii.

Możecie zauważyć na powyższych zdjęciach, jak ważną rolę odgrywa tło. Jak dzięki niemu można zmienić charakter fotografii. Pamiętajcie tylko o tym, że tło nie może zdominować zdjęcia. To biżuteria jest najważniejsza i to jej dedykujmy zdjęcie ;-)

Chciałabym też podziękować wam za wszystkie komentarze pod poprzednim, wymiankowym postem. Za te wszystkie ciepłe słowa i pochwały, którymi obsypałyście  Edytkę i mnie oraz naszą biżuterię. Dziękuję wam z całego serca :-)

Witam też nowych obserwatorów. Miło mi was gościć w moich progach. Pozdrawiam wszystkich  tu zaglądających i dziękuję za każde pozostawione słowo :-)