Homo homini lupus est - człowiek człowiekowi jest wilkiem

Z pewnością wiele z was zauważyło, że do tej pory nie można było wejść na mojego bloga. Niestety musiałam go zrobić blogiem prywatnym. Od dziś, blog już normalnie funkcjonuje. Oczywiście na dotychczasowych zasadach. Nic też się w nim nie zmieniło. Nadal zamierzam robić to co robiłam dotychczas. Będę was „męczyć” swoimi pracami ;)

Zamknęłam bloga z powodu zawiści i hejtu , by chronić siebie, swoją rodzinę i własne zdrowie. Niektórym osobom bardzo nie spodobało się to, że mój wisiorek został wyróżniony w wyzwaniu Kreatywnego Kufra. Nie spodobało się to tak bardzo, że zarzucono mi między innymi popełnienie plagiatu. Żeby mieć 100% pewność, że nie popełniłam plagiatu poprosiłam ekspertów o wydanie w tej kwestii opinii. Zarówno radca prawny jak i prokurator stwierdzili jednogłośnie, że w tym przypadku absolutnie nie może być mowy o plagiacie czy kopiowaniu czyjejś pracy. Mam to na piśmie i w każdej chwili mogę to okazać. Wisior został stworzony pod konkretne wyzwanie konkursowe,  

z określoną odgórnie kolorystyką oraz ogólnym wyrazem artystycznym. Wisior został również wykonany z ogólnie dostępnych materiałów przy użyciu haftu koralikowego – metody obszywania i wyszywania koralikami, która zgodnie z art. 1 punkt. 2¹ Ustawy 

z dnia 4 lutego 1994 o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83) nie podlega ochronie prawnej.

Nie będę tu rozpisywać się na temat praw autorskich. Wszystko to uregulowane jest 

w ustawie oraz przepisach pokrewnych i do nich odsyłam.

Chciałam zwrócić uwagę na co innego. Po pierwsze. Projektantki Kreatywnego Kufra  są osobami z ogromną wiedzą i doświadczeniem. Nie są amatorkami tylko profesjonalistkami. Wobec tego , publiczne podważanie ich decyzji co do wyboru 

i nagradzania prac, jest niczym innym jak podważaniem ich autorytetu. Po drugie. Ostatnio nie tylko mnie, ale również moje blogowe koleżanki spotykają takie „przyjemności”.  Jest grupka osób, która  prawdopodobnie przeświadczona o swej wyższości nad innymi, nieomylności, przypisująca sobie prawo do oskarżania oraz wydawania wyroków,  przekonana o tym , że tylko ona ma prawo do beadingu, sutaszu, decoupagu czy innych dziedzin, daje bardzo dosadnie do zrozumienia, że te dziedziny są zastrzeżone dla „wybrańców’. Często przy tym rzucając oskarżenia, pomówienia czy wręcz wulgaryzmy.  Nie zdają sobie chyba z tego sprawy, że tym co robią łamią prawo. Dla mnie oburzające jest to, że najczęściej robią to osoby firmujące się znakiem Poland Handmade. Znakiem przyznawanym za najwyższą jakość, za kreatywność i za wysoki poziom. Nie wrzucam tu wszystkich do jednego worka. Nie wszystkie osoby zrzeszone w Poland Handmade zachowują się w taki sposób. Niemniej jednak, ta właśnie mniejszość pracuje na kreowanie wizerunku polskiego rękodzieła nie tylko w kraju, ale 

i za granicą.

 Nie chcę być gołosłowna i na potwierdzenie tego, że można dokonać przestępstwa przeciwko czci zewnętrznej, a tym samym dopuścić się popełnienia przestępstwa 

( zwróćcie uwagę na słowo przestępstwo ) nawet w internecie,  posłużę się opinią prawną  Witolda Walkowskiego - Aplikanta Radcowskiego, eksperta LexVin :

„Naruszenie dobrego imienia następuje przez popełnienie przestępstwa zniesławienia. Przestępstwo to uregulowane jest w art. 212 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553 z późn. zm.). Polega ono na pomówieniu innej osoby 

o takie cechy lub postępowanie, które może ją poniżyć w opinii publicznej albo narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności. Wynika z tego jednoznacznie, iż konieczną przesłanką przestępstwa zniesławienia jest warunek, aby konsekwencje zarzutu uczynionego w stosunku do określonej osoby, oprócz wywołania przykrych przeżyć u zniesławionego, stwarzały co najmniej zagrożenie wywołania niekorzystnych skutków na płaszczyźnie społecznej, zawodowej. Dlatego też w doktrynie dominuje stanowisko, iż dopuszczalne jest przedstawianie zarzutów pod adresem określonej osoby w „cztery oczy”. Nawet, jeżeli osoba, której zarzuty dotyczą poda ich treść do publicznej wiadomości nie wpłynie to na odpowiedzialność ich autora.

Naruszenie dobrego imienia następuje przez popełnienie przestępstwa zniesławienia.

Kwalifikowana postać zniesławienia

Kodeks karny przewiduje także kwalifikowaną postać zniesławienia, która polega na rozpowszechnianiu zarzutów godzących w dobre imię danej osoby za pomocą środków masowego komunikowania ( internet jest środkiem masowego komunikowania). Przestępstwo to zagrożone jest karą grzywny, ograniczenia wolności lub jej pozbawienia do lat 2. Ponadto sąd może orzec nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, Polskiego Czerwonego Krzyża, albo na inny wskazany przez pokrzywdzonego cel społeczny.

Przesłanki zniesławienia

Zniesławienie może być popełnione tylko umyślnie w formie zamiaru bezpośredniego lub ewentualnego. Dla popełnienia omawianego czynu wystarczy zatem, że sprawca przewiduje możliwość zniesławienia określonej osoby i godzi się na to. Natomiast nie ma znaczenia, czy stawiany komuś zarzut faktycznie wywołał zmianę w odbieraniu określonej osoby przez opinię publiczną (wyrok SA w Katowicach z 27.02.2003, I ACa 1048/02). Aspekt ten będzie miał znaczenie przy określaniu przez sąd wysokości zadośćuczynienia, na którą wpływ ma zarówno treść zarzutu zniesławiającego, jak również odzew społeczny na poczynione naruszenie dobrego imienia.

Należy podkreślić, iż dla oceny tego, czy doszło do naruszenia dobra osobistego 

w postaci czci zewnętrznej nie ma znaczenia, czy osoba pokrzywdzona szanowana jest przez społeczeństwo, czy też nie. Każda wypowiedź, która przedstawia daną jednostkę w negatywnym świetle powinna być oceniana jako naruszenie dóbr osobistych. Stanowisko takie wynika z ogólnej zasady stanowiącej, iż ochrona dóbr osobistych przysługuje w pełnym zakresie każdemu człowiekowi.

Dodać trzeba, iż aby uznać, że dana wypowiedź godzi w dobre imię określonej jednostki wystarczające jest, aby wynikało z niej przeświadczenie jej autora, że osoba ta dokonała pewnych czynów i to zarówno w przeszłości, teraźniejszości, jak i że może ich dokonać w przyszłości. Chodzi tutaj o takie często używane w artykułach prasowych zwroty, jak np.: „X wręczył korzyść majątkową”, „X pewnie wręczył korzyść majątkową”, „X pewnie wręczyłby korzyść majątkową”. Jak jednoznacznie stwierdził Sąd Najwyższy dziennikarze pisząc o faktach, którymi zarzucają określonym osobom brak przyzwoitości i etyki zawodowej nie mogą kierować się subiektywnymi odczuciami, lecz powinni opierać się wyłącznie na kryterium prawdy (postanowienie SN z 10.12.2003, V KK 195/03).

Nie można zapominać, iż do naruszenia czci zewnętrznej może dojść także poprzez rozpowszechnianie wizerunku w postaci np.: rysunków, zdjęć, materiałów filmowych. Formy te mogą przekazywać odbiorcom określoną informację. Jednak nie chodzi tutaj 

o czysto subiektywną ocenę jakiegoś utworu. Ocena taka nie wpływa bowiem na sposób odbierania przez społeczeństwo jego twórcy.

Elementy nie wpływające na ocenę czy doszło do naruszenia czci zewnętrznej

Po przedstawieniu przesłanek koniecznych do naruszenia czci zewnętrznej powinno się przedstawić także elementy, które nie mają wpływu na dokonanie takiej klasyfikacji. Należy do nich:

•             fakt, czy dana osoba jest twórcą zarzutów, czy tylko powtarza zarzuty sformułowane przez innych ludzi; w każdym z tych dwóch przypadków dojdzie do naruszenia czci zewnętrznej;

•             fakt, czy stawiany komuś zarzut jest prawdziwy, czy też fałszywy; ocena taka jest natomiast istotna dla rozstrzygnięcia o legalności lub bezprawności działania autora zarzutu.”

I to by było na tyle ze strony prawnej. Mam nadzieję, że ten tekst da niektórym osobom do myślenia i zanim kolejny raz  złamią prawo popełniając przestępstwo zniesławienia, zastanowią się nad tym co robią. Nie mówię tu absolutnie o tym, by zostawiać same wychwalające daną pracę komentarze. Jesteśmy ludźmi i mamy różnorakie gusta. Nie każdemu musi się podobać to samo. Myślę, że każda z nas przyjmie konstruktywną krytykę, wypowiedzianą w kulturalny sposób. Ale oszczerstwa, pogróżki  wyzwiska czy inwektywy są po prostu niedopuszczalne. Frustra legis auxilium quaerit, qui in legem committit - nadaremnie szuka oparcia w prawie ten, kto je gwałci. Prawo jest jedno dla wszystkich i wszyscy powinniśmy je przestrzegać.  Jako obywatelka tego kraju, nie mogę nie reagować zwłaszcza wtedy gdy ktoś łamie wobec mnie prawo. Są w tym kraju instytucje które stoją na straży prawa i to one są upoważnione do ścigania , wydawania wyroków oraz karania. Zatem do odpowiednich organów zostało już złożone przeze mnie doniesienie o  popełnieniu przestępstwa zniesławienia przez konkretne osoby, których nazwisk tu nie wymienię z oczywistych powodów.  Co dalej się będzie z tym działo, będę was informować.

Wszelkie zniesławiające, oskarżające czy obrażające  wypowiedzi, spowodowały to ,

że ktoś mógł uwierzyć w te kłamstwa, rozpowszechniane przez przesiąknięte zawiścią 

i nienawiścią osoby. A przez to, w oczach postronnych osób jak i obserwatorów mojego bloga, ucierpiała moja reputacja i z trudem budowany wizerunek. To, na co pracowałam przez cały czas bycia w blogosferze, będę musiała bardzo starannie odbudowywać.  Osoby te, nie tylko nadużyły swojej "władzy", ferując wyroki , decydowały w oderwaniu od obowiązującego prawa i obyczajowości o tym co jest dozwolone, a co nie.

Podsumowując dzisiejszy post przytoczę fragment wypowiedzi Macieja Kaczyńskiego :

„ Oczywiście niezgadzanie się ze sobą jest spoko, a dyskusje (o ile prowadzone są 

z szacunkiem dla adwersarza) bywają owocne i poszerzają nam horyzonty. Nie zmienia to jednak faktu, że duża część naszych codziennych nieprzyjemności bierze się stąd, że różni ludzie wciąż przypierdalają się do kogoś, o coś. Świat byłby dużo przyjemniejszy, gdybyśmy się od siebie trochę odpierdolili”.

 Całość  jakże ciekawego „Traktatu o przypierdalaniu się” przeczytacie na http://zmemlani.pl/traktat-o-przypierdalaniu-sie/

Przepraszam was też, moje kochane, że ostatnimi czasy nie zaglądałam do waszych blogów i nie podziwiałam waszych cudnych prac. Jestem pewna, że wiele mnie ominęło.Mam nadzieję, że się na mnie za to nie pogniewacie. W miarę możliwości postaram się jak najszybciej nadrobić zaległości i na bieżąco do was zaglądać.