Boracay - bansoletka z pereł

W taki dzień jak dziś powinnam przyjść do Was z czymś czerwonym. Najlepiej z serduszkiem, bo to przecież symbol miłości 😊. A Walentynki bez miłości przecież nie istnieją 😉. Czerwień bardzo lubię i chętnie noszę, ale w mojej biżuterii jest to kolor, który raczej rzadko gości. Zamiast z czerwienią przybywam dzisiaj z elegancką i wiecznie modną bielą.

Chciałabym pokazać Wam dzisiaj perły o wyjątkowym, wręcz powiedziałabym, unikatowym kształcie. Przyznajcie same. Ile z Was widziało takie perełki ??? Mnie się kojarzą z puzzlami. A Wam? Bardzo lubię wyszukiwać takie okazy o nietypowym kształcie czy kolorze. Miałam przyjemność pokazać Wam już perły w kształcie patyczków , czyli perły Biwa  Muszę się Wam przyznać, że te perły długo leżały, zanim doczekały się aranżacji. Ich ciekawy kształt, jak i nawiercone otwory jakby samoistnie narzuciły wykonanie z nich bransoletki. No i przede wszystkim też i to, że miałam ich tylko 7 sztuk. Tylko albo aż 😃. Choć pomysłów było kilka, postawiłam na najprostszą opcję. Perły nie są idealne, ale mają ciekawy kształt, piękny overton i orient, więc już same w sobie przyciągają wzrok. Nie potrzebują nadmiaru towarzystwa. Ich jedyną ozdobą są dwa metalowe ażurowe elementy z delikatnym kwiatowym ornamentem. W końcu bransoletka musi mieć nie tylko odpowiedni wygląd, ale i odpowiednią długość. Połączenie pereł z ozdobnymi elementami pozwoliło stworzyć tę bransoletkę. Achhh.... Nie powiedziałam Wam najważniejszego. Bardzo nie lubię używać terminu "prawdziwe perły", bo jest to nieprofesjonalne (wszystkie perły są prawdziwe, a "sztuczne perły" to po prostu imitacje), ale te perły stworzyła natura. Oczywiście człowiek maczał w tym swoje palce, bo przecież w naturze takie kształty nie występują. Perły pochodzą oczywiście z hodowli i są perłami hodowanymi. Wczepiono jądro-zarodek perły w perłopława i pozwolono mu obrosnąć masą perłową. Dzięki takim cudom mogłam przyczynić się do powstania tejże oto bransoletki.

Materiały: ok. 1,2x1,2cm perły, metalowe elementy ozdobne i wykończeniowe w kolorze srebra. Długość bransoletki 18,5cm. 

Zrobiło się już późno, dlatego zostawiam Was sam na sam z perłami i lekturą do poduszki 😉. Dziękuję Wam przeogromnie za Wasze przemiłe komentarze i odwiedziny. A z okazji Walentynek życzę Wam wiele miłości na każdy dzień roku 💗💕💗

Cairngorm - koczyki z kwarcem dymnym

Bardzo lubię wszelkie opowieści o kamieniach i minerałach. O tajemnicach, które w sobie skrywają, o legendach i mocach drzemiących w minerałach.  Dawno nie przytoczyłam Wam żadnej ciekawostki na ten temat, więc spieszę nadrobić zaległości. Opowiem Wam dzisiaj o kamieniu dla perfekcjonistów, który pod swą szklistą powierzchnią skrywa kłęby dymu 😉.

Kwarc dymny inaczej kwarc zadymiony (ang. smoky quartz) to barwna odmiana kwarcu, należąca do grupy krzemianów. Występuje najczęściej w formie dobrze wykształconych kryształów barwy od bladego, dymnego szarego do ciemnobrązowego i niemal czarnego – stąd nazwa, ponieważ jego barwa przypomina dym. Ciemna barwa kwarcu dymnego spowodowana jest działaniem promieniowania radioaktywnego lub obecnością domieszek organicznych, proces ten zachodzi naturalnie. Należy jednak wiedzieć, że każdy kryształ górski pod działaniem pierwiastków promieniotwórczych uzyskuje ciemną barwę. Oznacza to, że kolor kwarców dymnych można osiągnąć w sposób laboratoryjny, poddając czysty kryształ promieniowaniu gamma. Kwarc dymny odbarwia się pod wpływem podgrzewania, a umiejętne jego podgrzewanie może skutkować osiągnięciem żółtawej barwy cytrynu.

Kwarc dymny w jubilerstwie nazywany jest czasem topazem dymnym (błędnie), topazem szkockim lub Cairngorm (od pasma górskiego w Szkocji). Dla Szkotów kwarc dymny odgrywa bardzo ważną rolę. Wyrabia się z niego ozdoby do ich stroju narodowego. Można śmiało powiedzieć, że kwarc dymny to narodowy klejnot Szkocji, kraju, który z tym kamieniem ma bardzo długą historię – począwszy od Celtów 300 pne. Dla starożytnych Druidów i Celtów kwarc dymny był świętym kamieniem, czysty, ale ziemisty kolor symbolizował olbrzymią mroczną potęgę ziemskich bogów i bogiń. Pierwotnie kwarce dymne były ozdobą odzieży góralskiej z czasem sztyletów i rękojeści broni aż przetrwał do dzisiaj w klasycznych strojach narodowych Szkotów.

Rzymianie używali kwarcu dymnego do rzeźbienia pieczęci wklęsłych, w Chinach służył do wyrobu tabakierek, a także do wytwarzania okularów przeciwsłonecznych (okulary powstawały z wcześniej wyciętych płaskich tafli kwarcu dymnego). Soczewki te nie chroniły co prawda przed promieniowaniem UV, ale przeciwdziałały odblaskowi. Legenda głosi, że sędziowie w chińskich sądach używali takich ciemnych okularów, aby ukryć mimikę podczas przesłuchania świadków. Na zachodzie Europy, szczególnie krajach niemieckojęzycznych na ścianach sypialni umieszczano krucyfiksy z kwarcu dymnego, które miały zatrzymywać pecha i zło zarówno ludzkie, jak i paranormalne.

Myślę, że warto temu ciekawemu minerałowi przyjrzeć się nieco bliżej. Połączyłam fasetowane krople kwarcu dymnego z delikatnymi kuleczkami agatu. Ożywiłam nieco stonowaną kolorystykę, dodając mocniejsze akcenty w postaci intensywnego błękitu (kulki agatu oraz topazu), a także granatowo-złotego lapis-lazuli. Dodałam u góry złote orchidee. Kolczyki wyszły delikatne, kobiece, w nieco romantycznym charakterze. Jak Wam się podobają ? 

Materiały: 12x6mm krople kwarcu dymnego, 3 oraz 4mm kulki agatu, lapis-lazuli oraz topazu, metalowe orchidee w kolorze złotym, pozłacane elementy wykończeniowe.

Kolczyki pięknie prezentują się samodzielnie, ale wyglądają równie dobrze w  towarzystwie piasku pustyni, z którego wykonałam prostą bransoletkę. 

Za oknem świat pokrył się białym puchem. Uwielbiam taką zimę😊. 

Ściskam Was zatem gorąco w ten śnieżny wieczór i dziękuję za Wasze odwiedziny i przemiłe komentarze 💗.